De Glen of Imaal Terrier komt uit Ierland en hoewel ze ooit een zeer populair ras waren, zijn ze vandaag op de lijst van kwetsbare inheemse rassen van The Kennel Club geplaatst en worden er elk jaar maar heel weinig puppy's gefokt en geregistreerd bij de club. Ook bekend als de Wicklow Terrier zijn ze stoer maar uiterst zacht, wat hen populair heeft gemaakt als jachthonden en geweldige metgezellen en familiehuisdieren voor vele jaren.
Met dit gezegd wordt de Glen of Imaal Terrier langzaam weer populair dankzij hun charmante aard en het feit dat ze, in tegenstelling tot veel andere terriërs, niet bekend staan als "blaffers", maar als ze dat doen, is het indrukwekkend om het minste te zeggen. Ze zijn geweldig met kinderen en andere honden, hoewel ze een hoog prooidrift hebben omdat ze gefokt zijn om te jagen. Omdat er elk jaar zo weinig puppy's beschikbaar zijn, zou iedereen die een huis wil delen met een Glen of Imaal Terrier hun interesse moeten registreren bij fokkers om hiervan te kunnen genieten, maar het wachten zou de moeite waard zijn.
De Glen of Imaal Terrier werd oorspronkelijk gefokt in Ierland om ongedierte te jagen en te controleren. Men denkt dat het ras ontstond toen kolonisten hun eigen honden kruisten met lokale rassen en de eerste bekende vermelding wordt verondersteld te zijn gemaakt in het boek van George Turberville "The Noble Art of Venerie and Hunting" dat werd gepubliceerd in 1575. Ze werden ontwikkeld om vastberaden en levendige honden te zijn die uitblonken in de taken waarvoor ze gefokt waren. Ze stonden ook bekend als Wicklow Terriers omdat ze gefokt werden in de gelijknamige vallei. Ze werden ook gebruikt als vechthonden en "spit dogs" die deze kleine terriërs op loopbanden zagen lopen die kookspitten aandreven.
Het was de Markies van Huntly in 1798 die de mascotte van de garnizoen, een Ierse Wolfshond, liet rondzwerven in de regio en hij kruiste met lokale terriërs en honden. Dit leidde tot de eerste Glen of Imaal Terriers die we vandaag kennen en zien. Deze terriërs kregen specifieke taken, namelijk het jagen op vossen en dassen, en werden zeer gewaardeerd om hun "stille" jachtvaardigheden.
Ze bleven populair door de eeuwen heen, maar pas in 1933 werden honden tentoongesteld en werd het ras eindelijk erkend door de Irish Kennel Club, maar kregen het volledige erkenning het volgende jaar in 1934 als de derde van de terriërrassen die volledig erkend werden. Pas vele jaren later, in 1982, werden de Glen of Imaal tentoongesteld in Engeland. Het was echter in de jaren 1950 dat rasenthousiastelingen Paddy Brennan en Willie Kane het ras promootten, wat de overleving ervan garandeerde.
De eerste Ierse rasclubs sloten, maar in 1971 werd de Glen of Imaal Terrier Owners and Breeders Association opgericht, met de eerste ras show die werd gehouden in 1974 toen eenendertig honden werden tentoongesteld. Ze waren een van de laatste terriërrassen uit Ierland die officieel erkend werden. Het was echter pas in 1975 dat ze officieel erkend werden door The Kennel Club en vervolgens tien jaar later volgden andere belangrijke internationale rasorganisaties, hoewel ze een "zeldzaam kwetsbaar inheems ras" zijn.
Vandaag de dag blijft de Glen minder populair dan veel andere inheemse terriërrassen, hoewel hun aantal langzaam stijgt met elk jaar meer goed gefokte rashonden die geregistreerd worden bij The Kennel Club. Daarom zou iedereen die een huis wil delen met een Glen of Imaal Terrier zijn interesse moeten registreren bij fokkers en akkoord moeten gaan met op een wachtlijst geplaatst te worden, met het goede nieuws dat het wachten de moeite waard zou zijn.
Hoogte bij de schoft: Reuen 30 - 36 cm Teven 30 - 36 cm
Gemiddeld gewicht: Reuen 16 kg Teven 16 kg
Glens zijn stevig uitziende middelgrote honden, maar ze hebben ook een vriendelijke uitstraling. Hun lichamen zijn langer dan ze hoog zijn en ze hebben sterke voorgezichten met snuiten die taps toelopen naar de punt van hun neuzen, die zwart van kleur zijn. Ze hebben goed gedefinieerde stops en mooie ronde middelgrote bruine ogen die ver uit elkaar staan op hun gezichten, wat bijdraagt aan hun vertederende vriendelijke uitstraling. De oren zijn klein en kunnen half opstaand of roosvormig zijn wanneer de honden opgewonden of alert zijn. Honden houden hun oren naar achteren als ze rusten. De Glen heeft een sterke kaak met een perfect schaargebit waarbij hun boventanden netjes over hun ondertanden overlappen.
Ze hebben zeer goed gespierde, matig lange nekken en hun schouders zijn breed, goed naar achteren gelegd en gespierd. De voorpoten zijn kort en mooi gebouwd, enigszins gebogen. De Glen heeft een sterk, matig lang lichaam dat iets langer is dan hoog bij de schoft. De ribben zijn goed gewelfd en de borstkas is sterk en breed. Hun ruglijn stijgt lichtjes naar de krachtige lendenen van een hond en de achterhand is goed gespierd en sterk, met honden die sterke achterpoten hebben met gespierde dijen. De voeten zijn sterk en compact met mooie ronde stevige kussentjes. Hun voorpoten draaien iets naar buiten. De staarten zijn breed en sterk aan de basis, die honden vrolijk dragen als ze opgewonden of alert zijn, maar laag als ze rusten of ontspannen zijn.
Wat betreft hun vacht heeft de Glen of Imaal Terrier een dubbele vacht van gemiddelde lengte met de buitenste vacht die ruw aanvoelt, terwijl hun ondervacht veel zachter is. De geaccepteerde ras kleuren voor registratie bij de Kennel Club zijn als volgt:
Het is vermeldenswaard dat de geaccepteerde ras kleuren voor registratie bij de Kennel Club kunnen verschillen van die in de rasstandaard, die als volgt zijn:
Als een Glen of Imaal Terrier beweegt, doen ze dat met een vrije en snelle actie, waarbij ze veel terrein bestrijken en veel drive tonen van achteren.
De Kennel Club keurt elke overdrijving of afwijking van de rasstandaard af en beoordeelt de fouten op basis van hoeveel ze de algehele gezondheid en het welzijn van een hond beïnvloeden, evenals hun vermogen om te presteren.
Reuen moeten beide testikels volledig ingedaald hebben in hun scrotum en het is vermeldenswaard dat een hond iets lichter of zwaarder kan zijn, evenals iets groter of kleiner dan in de rasstandaard van de Kennel Club staat, die slechts als richtlijn wordt gegeven.
Glens zijn levendige, vastberaden en loyale honden, maar ze staan ook bekend als zachte en rustige karakters van nature, wat slechts enkele redenen zijn waarom ze altijd zo hoog gewaardeerd zijn als jachthonden en ook als metgezellen. In tegenstelling tot andere terriërs staan ze erom bekend niet luidruchtig te zijn, maar als ze blaffen is het behoorlijk indrukwekkend. Ze zijn gefokt om vossen, dassen en ongedierte te jagen en hun prooidrift blijft diep verankerd in hun psyche, zelfs in een huiselijke omgeving. Met dit gezegd zijn deze charmante honden net zo gelukkig om te ontspannen en te relaxen met hun eigenaren zodra ze goed zijn uitgelaten tijdens een stevige wandeling.
Ze houden van graven, wat een andere eigenschap is die ze nodig hebben om hun prooi te achtervolgen wanneer die zich ingraaft. Daarom is de kans groot dat ze, wanneer ze in een tuin worden achtergelaten, een paar bloembedden en het gazon zullen opgraven, gewoon voor de lol, wat iets is dat voorzichtig moet worden afgeremd wanneer honden nog jong zijn en voordat het zich ontwikkelt tot een echt probleem, zowel binnen als buiten.
Het is belangrijk dat deze honden van jongs af aan goed gesocialiseerd worden, zodat ze opgroeien tot zelfverzekerde, extraverte en volwassen honden. Hun socialisatie moet het introduceren van hen in veel nieuwe situaties, geluiden, mensen, andere dieren en honden omvatten zodra ze volledig zijn gevaccineerd. Het is ook cruciaal dat hun training ook vroeg begint en consistent is gedurende het hele leven van een hond, zodat ze begrijpen wat er van hen wordt verwacht.
Een Glen is nooit gelukkiger dan wanneer ze weten wat hun plek is in de roedel en naar wie ze kunnen kijken voor leiding en begeleiding. Als ze niet weten wie de alfa-hond is in een huishouden, kunnen ze snel de rol van dominante hond op zich nemen, wat hen moeilijker maakt om mee te leven en om te gaan. Ze hebben van nature een beetje een onafhankelijke streak in zich, waardoor ze afdwalen als ze niet goed worden begeleid tijdens een wandeling, vooral als ze iets interessants in de verte hebben gespot.
Ze zijn zeer intelligente honden en vormen sterke banden met hun eigenaren, waarbij ze niets liever doen dan deel uitmaken van een gezin en betrokken zijn bij alles wat er om hen heen gebeurt. Dit zijn slechts enkele redenen waarom deze charmante terriërs zulke geweldige gezinsdieren en metgezellen zijn, vooral voor mensen die een actief buitenleven leiden. Ze zijn een goede keuze voor beginnende eigenaren, mits ze de tijd hebben om te besteden aan een slimme en actieve honden metgezel.
Een Glen of Imaal Terrier is een goede keuze voor beginnende hondeneigenaren, mits ze de tijd hebben om te besteden aan een intelligente, energieke honden metgezel die graag bezig en bezig gehouden wordt.
Omdat ze eeuwenlang gefokt zijn om te jagen, heeft een Glen of Imaal een zeer sterke prooidrift en zou hij graag achter alles aan gaan wat probeert weg te rennen. Daarom moet altijd voorzichtigheid worden betracht waar en wanneer een hond los kan lopen, vooral als er wilde dieren of vee in de buurt zijn.
Glens hebben een zeer speelse kant aan hun karakter en houden ervan om te vermaken en vermaakt te worden. Ze staan bekend als een beetje ondeugend als de stemming hen overvalt en omdat ze zo slim zijn, leren ze snel hoe ze hun eigenaar kunnen plezieren en hun zin kunnen krijgen.
Hoewel Glens zeer aanpasbare honden zijn, zijn ze beter geschikt voor mensen die een actief buitenleven leiden en die graag een energieke, loyale en intelligente terriër aan hun zijde hebben.
Hoewel Glens sterke banden vormen met hun families, staat bekend dat ze niet lijden aan verlatingsangst, hoewel geen enkele hond voor langere tijd alleen gelaten mag worden, wat kan resulteren in ongewenst en destructief gedrag in huis.
In tegenstelling tot andere terriërs zijn Glens veel stiller en staan ze er niet om bekend "blaffers" te zijn. Ze zijn gefokt om "stille" jagers te zijn en zelfs in een huiselijke omgeving blaft een Glen alleen wanneer ze het nodig vinden om een mening te uiten over iets, in plaats van zomaar te blaffen.
De meeste Glens houden van zwemmen en zullen het water ingaan wanneer ze maar kunnen, vooral als het weer warm is. Als iemand echter een hond heeft die niet van water houdt, mag die nooit gedwongen worden om erin te gaan, omdat dit hen alleen maar bang zou maken. Met dit gezegd moet altijd voorzichtigheid worden betracht bij het uitlaten van een Glen zonder lijn in de buurt van gevaarlijker waterwegen, voor het geval een hond besluit erin te springen of per ongeluk valt en dan gered moet worden omdat ze er niet op eigen kracht uit kunnen komen.
Glens zijn natuurlijke waakhonden omdat ze altijd alert zijn op wat er om hen heen gebeurt. Zelden vertoont een Glen echter enige vorm van agressief gedrag en geven ze er de voorkeur aan om hun grond te behouden en te blaffen om een eigenaar te waarschuwen dat er iets aan de hand is dat ze niet leuk vinden.
Glens zijn intelligent en ze zijn snelle leerlingen die niets liever doen dan iets te doen, wat betekent dat ze in de juiste handen en omgeving gemakkelijk te trainen zijn. Het nadeel hiervan is dat ze net zo snel slechte gewoonten oppikken als goede, daarom moet hun training beginnen zodra de puppy's in hun nieuwe huis aankomen. Puppy's moeten de basisprincipes en de grenzen worden bijgebracht voordat hun training serieus begint zodra ze volledig zijn gevaccineerd. Hun training moet ook consistent en altijd eerlijk zijn gedurende het hele leven van een hond, zodat ze begrijpen wat de eigenaren van hen verwachten. Zoals eerder vermeld, zijn Glens nooit gelukkiger dan wanneer ze iets te doen krijgen, daarom zijn ze zo bereid om nieuwe dingen te leren.
Het is het beste om de energie van een Glen te richten op de dingen die ze het liefste doen, namelijk het volgen en achtervolgen van dingen. Ze genieten enorm van trainingsessies en het persoonlijke contact dat ze krijgen wanneer ze concurreren of wanneer ze buiten zijn met hun eigenaren. De sleutel tot succesvol trainen van een Glen is om hun training zo interessant mogelijk te maken en te veel herhaling te vermijden. Het is ook een goed idee om de trainingssessies korter te houden, zodat honden zich meer kunnen concentreren op wat er van hen wordt gevraagd, rekening houdend met het feit dat hoe intelligenter een hond is, hoe sneller ze verveeld raken.
Ze reageren niet goed op harde correcties of enige vorm van zware trainingsmethoden, maar ze reageren buitengewoon goed op positieve bekrachtiging, wat altijd het beste naar boven brengt bij deze intelligente en snelle honden, vooral wanneer er waardevolle beloningen bij betrokken zijn.
Net als alle puppy's zijn Glens ongelooflijk schattig en het is veel te gemakkelijk om ze te verwennen wanneer ze voor het eerst in een nieuw huis aankomen. Zodra een puppy echter goed gesetteld is, moet de eigenaar beginnen zoals ze van plan zijn door regels en grenzen vast te stellen, zodat ze begrijpen wat er van hen wordt verwacht. Het leert puppy's wat acceptabel gedrag is en wat niet. Het helpt ook bij het vaststellen van een "pikorde" en wie de alfahond is in een huishouden. De eerste commando's die een puppy moet leren zijn als volgt:
De Glen of Imaal Terrier is een geweldig gezinsdier omdat ze bekend staan als zo vriendelijk rond kinderen van alle leeftijden. Ze kunnen echter ruw spelen, vooral wanneer ze nog jong zijn, wat betekent dat ze per ongeluk een kleiner kind omver kunnen gooien. Daarom moet elke interactie tussen peuters en een hond altijd goed worden begeleid door een volwassene om ervoor te zorgen dat dingen niet te levendig worden, wat zou kunnen resulteren in een kind dat per ongeluk bang of gekwetst raakt.
Als honden van jongs af aan goed gesocialiseerd zijn, kunnen ze over het algemeen goed opschieten met andere honden die ze ontmoeten, hoewel als een Glen zich ooit bedreigd voelt, ze er niet voor zouden terugdeinzen om het op te nemen tegen een andere hond, ongeacht hoe groot of klein, en met kracht hun grond zouden verdedigen.
Als ze zijn opgegroeid met een gezinskat in huis, kunnen ze meestal goed met elkaar opschieten. Een Glen zou er echter niet voor terugdeinzen om andere katten die ze tegenkomen weg te jagen, omdat ze die als eerlijk spel zouden zien. Er moet voorzichtig worden omgegaan wanneer ze in de buurt zijn van kleinere dieren en huisdieren vanwege hun sterke prooidrift, daarom is elk contact het beste te vermijden.
De gemiddelde levensverwachting van een Glen of Imaal Terrier ligt tussen de 10 en 14 jaar, mits goed verzorgd en gevoed met een dieet van goede kwaliteit dat past bij hun leeftijd.
De Glen of Imaal Terrier staat bekend om een aantal erfelijke gezondheidsproblemen die het waard zijn om te kennen als je van plan bent om je huis te delen met een van deze actieve en aantrekkelijke honden. De aandoeningen die de ras het meeste lijken te beïnvloeden zijn onder andere:
Het is vermeldenswaard dat de gemiddelde COI voor het ras bij de Kennel Club momenteel 7,6% bedraagt.
Glen-puppy's zouden hun eerste vaccinaties gekregen hebben voordat ze werden verkocht, maar het is aan hun nieuwe eigenaren om ervoor te zorgen dat ze hun vervolgprikken tijdig krijgen, met het vaccinatieschema voor puppy's als volgt:
Er is veel discussie geweest over de noodzaak voor honden om boostervaccins te krijgen. Het is daarom het beste om met een dierenarts te praten voordat je een definitieve beslissing neemt over of een hond jaarlijkse vaccinaties (boosters) moet blijven krijgen.
Veel dierenartsen raden tegenwoordig aan om te wachten tot honden iets ouder zijn voordat ze gecastreerd of gesteriliseerd worden, zodat ze meer volwassen zijn voordat ze de ingrepen ondergaan. Ze adviseren meestal om reuen te castreren en teefjes te steriliseren wanneer ze tussen de 6 en 9 maanden oud zijn, en soms zelfs wanneer een hond 12 maanden oud is.
Andere dierenartsen adviseren om honden te steriliseren en castreren wanneer ze 6 maanden oud zijn, maar nooit eerder, tenzij om medische redenen. Aangezien veel rassen verschillend zijn, is het altijd verstandig om met een dierenarts te overleggen en hun advies op te volgen over wanneer een hond moet worden gecastreerd of gesteriliseerd.
Zoals bij andere rassen, kunnen sommige Glens aankomen in gewicht na castratie of sterilisatie, en het is belangrijk om een hond goed in de gaten te houden voor het geval dit gebeurt. Als een hond begint aan te komen, is het belangrijk om hun dagelijkse calorie-inname aan te passen en de hoeveelheid beweging te verhogen. Oudere honden zijn ook vatbaarder voor gewichtstoename, en het is essentieel om ze overeenkomstig te voeden en te laten bewegen, omdat obesitas de levensduur van een hond met enkele jaren kan verkorten. Dit komt doordat het extra belasting op de interne organen, inclusief het hart, met zich meebrengt.
Glens hebben de neiging om te lijden aan huidallergieën, en het is belangrijk dat een hond zo snel mogelijk naar de dierenarts gaat als er een opvlamt. Allergieën kunnen berucht moeilijk op te lossen zijn en het vinden van de triggers kan een uitdaging zijn. Een dierenarts kan echter een hond met een allergie comfortabeler maken terwijl ze proberen de triggers te achterhalen, die de volgende kunnen omvatten:
Alle verantwoordelijke Glen of Imaal Terrier fokkers zorgen ervoor dat hun dekhonden getest worden op bekende erfelijke en congenitale gezondheidsproblemen die het ras beïnvloeden door gebruik te maken van de volgende schema's:
Naast de standaard fokbeperkingen die van toepassing zijn op alle door de Kennel Club geregistreerde rassen, zijn er geen andere ras specifieke fokbeperkingen voor de Glen of Imaal Terrier.
Het is verplicht voor alle KC Assured Breeders om de volgende test op hun honden uit te voeren en alle andere fokkers wordt sterk aangeraden dit ook te doen:
De Kennel Club raadt sterk aan dat alle fokkers de volgende test uitvoeren op dekhonden:
Net als bij elk ander ras moeten Glens regelmatig worden verzorgd om ervoor te zorgen dat hun vacht en huid in topconditie blijven. Ze moeten ook regelmatig dagelijkse lichaamsbeweging krijgen om ervoor te zorgen dat ze fit en gezond blijven. Bovendien moeten honden kwalitatief voedsel krijgen dat voldoet aan al hun voedingsbehoeften gedurende hun hele leven.
Glen-puppy's zijn levendig en vol leven, wat betekent dat huizen en tuinen goed puppy-proof moeten zijn voordat ze arriveren. Een verantwoordelijke fokker zou hun puppy's goed gesocialiseerd hebben, wat altijd leidt tot meer uitgaande, zelfverzekerde en vriendelijke honden vanaf het begin. Met dit gezegd moet worden dat elke puppy zich kwetsbaar zal voelen wanneer ze hun moeder en nestgenoten verlaten, wat in overweging moet worden genomen. Hoe langer een puppy bij zijn moeder kan blijven, hoe beter, hoewel het ook niet te lang mag duren.
Het is het beste om een puppy op te halen wanneer er mensen in de buurt zullen zijn gedurende de eerste week of zo, wat de tijd is die een puppy nodig heeft om zich te settelen. Het puppy-proof maken van het huis en de tuin betekent dat alle gereedschappen en andere voorwerpen die een levendige puppy zichzelf zou kunnen verwonden, moeten worden opgeborgen. Elektrische draden en kabels moeten buiten hun bereik worden geplaatst omdat puppy's graag op dingen kauwen. Giftige planten moeten ook uit bloembedden en het huis worden verwijderd.
Puppy's moeten veel slapen om te groeien en zich te ontwikkelen zoals het hoort, wat betekent dat het opzetten van een rustige plek die niet te afgelegen is ervoor zorgt dat ze zich daar kunnen terugtrekken wanneer ze willen dutten en het is belangrijk om ze niet te storen wanneer ze slapen. Het is ook een goed idee om "speeltijd" binnen in huis lekker rustig te houden en een meer actieve "speeltijd" buiten in de tuin te hebben, zodat puppy's snel leren minder levendig te zijn wanneer ze binnen zijn.
Glens pronken met dubbele vachten die bestaan uit een ruwere buitenste vacht en een zachtere ondervacht. Ze zijn gemakkelijk te onderhouden op het gebied van verzorging en hebben slechts een keer of twee per week een borstel nodig om de boel netjes te houden en hun vachten in goede conditie te houden. Het goede nieuws is dat ze bekend staan als honden die weinig verharen, maar het is een goed idee om hun vachten meerdere keren per jaar met de hand te laten plukken, wat het onderhoud tussen bezoeken aan een trimsalon veel gemakkelijker maakt.
Het is ook belangrijk om de oren van een hond regelmatig te controleren en ze schoon te maken wanneer dat nodig is. Als er te veel oorsmeer opbouwt, kan dit leiden tot een pijnlijke infectie die moeilijk te genezen is. Kortom, preventie is vaak gemakkelijker dan genezing bij oorinfecties.
De Glen of Imaal Terrier is een vrij energieke intelligente hond en als zodanig hebben ze de juiste hoeveelheid dagelijkse lichaamsbeweging en mentale stimulatie nodig om echt gelukkige en evenwichtige honden te zijn. Ze hebben elke dag tussen de 30 en 40 minuten nodig, zoveel mogelijk los van de lijn, maar alleen in veilige en beveiligde omgevingen. Als ze niet de juiste hoeveelheid mentale stimulatie en lichaamsbeweging krijgen, zou een Glen snel verveeld raken en zelfs beginnen met het vertonen van destructief gedrag in huis, wat hun manier is om eventuele stress die ze voelen te verlichten en niet noodzakelijkerwijs omdat ze stout zijn.
Een kortere wandeling in de ochtend is prima, maar een langere en interessantere in de middag is een must, zoveel mogelijk los van de lijn. Deze honden vinden het ook fijn om in een achtertuin rond te kunnen dwalen zodat ze echt stoom kunnen afblazen. De omheining moet echter extreem veilig zijn om deze actieve, energieke honden binnen te houden, want als ze een zwakke plek in het hek vinden, zullen ze snel ontsnappen en in allerlei problemen kunnen komen, gezien het feit dat Glens expertgravers zijn.
Met dit gezegd moeten Glen-puppy's niet te veel worden uitgeoefend omdat hun gewrichten en botten nog in de groei zijn. Dit omvat het niet laten springen van een hond op en van meubels of het op- en afgaan van trappen. Te veel druk op hun gewrichten en ruggengraat op jonge leeftijd kan resulteren in ernstige problemen later in hun leven.
Als je een Glen-puppy van een fokker krijgt, zouden ze je een voedingsschema geven en het is belangrijk om je aan hetzelfde schema te houden door hetzelfde puppyvoer te geven om eventuele maagklachten te voorkomen. Je kunt het dieet van een puppy veranderen, maar dit moet heel geleidelijk gebeuren, er altijd voor zorgend dat ze geen spijsverteringsproblemen ontwikkelen en als ze dat wel doen, is het het beste om ze terug te zetten op hun oorspronkelijke dieet en dingen te bespreken met de dierenarts voordat je het opnieuw probeert.
Oudere honden staan erom bekend geen kieskeurige eters te zijn, maar dat betekent niet dat ze een minderwaardig dieet kunnen krijgen. Het is het beste om een volwassen hond twee keer per dag te voeren, een keer 's ochtends en dan weer 's avonds, ervoor zorgend dat het goed kwaliteitsvoer is dat voldoet aan al hun voedingsbehoeften. Het is ook belangrijk dat honden de juiste hoeveelheid lichaamsbeweging krijgen zodat ze eventuele overtollige calorieën verbranden of ze kunnen te zwaar worden wat kan leiden tot allerlei gezondheidsproblemen. Obesitas kan het leven van een hond met meerdere jaren verkorten, dus het is belangrijk om vanaf het begin op hun taille te letten.
Puppy's moeten een zeer voedzaam en goed kwaliteitsdieet krijgen om zich te ontwikkelen en te groeien zoals het hoort. Als ruwe richtlijn kan een Glen-puppy de volgende hoeveelheden per dag worden gevoerd, ervoor zorgend dat hun maaltijden gelijkmatig over de dag worden verspreid en het beste is om ze 3 of 4 keer per dag te voeren:
Zodra een puppy 12 maanden oud is, kan hij volwassen hondenvoer krijgen.
Zodra een volwassen Glen of Imaal volledig volgroeid is, moet hij een goed kwaliteitsdieet krijgen om zijn voortdurende goede gezondheid te waarborgen. Als ruwe richtlijn kan een volwassen hond de volgende hoeveelheden per dag worden gevoerd:
Als u op zoek bent om een Glen te kopen, moet u uw interesse registreren bij fokkers en akkoord gaan om op een wachtlijst te worden geplaatst omdat er elk jaar maar heel weinig puppy's worden gefokt en geregistreerd bij The Kennel Club. U zou minstens €500 moeten betalen voor een goed gefokte stamboom puppy.
De kosten voor het verzekeren van een mannelijke 3-jarige Glen of Imaal Terrier in het noorden van Engeland zouden €19,98 per maand bedragen voor basisdekking, maar voor een levenslange polis zou dit u €42,37 per maand kosten (offerte van mei 2018). Wanneer verzekeringsmaatschappijen de premie van een huisdier berekenen, houden ze rekening met verschillende zaken, waaronder waar u in het Verenigd Koninkrijk woont, de leeftijd van een hond en of ze gecastreerd of gesteriliseerd zijn, onder andere zaken.
Wat betreft voedingskosten moet u het beste kwaliteitsvoer kopen, zowel nat als droog, ervoor zorgend dat het past bij de verschillende levensfasen van een hond. Dit zou u tussen €20 en €30 per maand kosten. Daarbovenop moeten dierenartskosten worden meegerekend voor iedereen die wil samenwonen met een Glen, en dit omvat hun initiële vaccinaties, hun jaarlijkse boosters, de kosten van castratie of sterilisatie van een hond wanneer de tijd rijp is en hun jaarlijkse gezondheidscontroles, wat allemaal snel oploopt tot meer dan €800 per jaar.
Als ruwe richtlijn zou de gemiddelde kosten om voor een Glen of Imaal Terrier te zorgen en te zorgen tussen €50 en €80 per maand liggen, afhankelijk van het niveau van verzekeringsdekking dat u kiest voor uw hond, maar dit omvat niet de initiële kosten van het kopen van een gezonde, goed gefokte Kennel Club geregistreerde stamboom Glen of Imaal puppy.
Bij het bezoeken en kopen van een puppy of hond zijn er veel belangrijke dingen om te overwegen en vragen te stellen aan de fokker/verkoper. U kunt hier onze algemene adviezen voor puppy's/honden lezen, waarbij wordt benadrukt dat u ervoor moet zorgen dat u de puppy met zijn moeder ziet en controleert of de hond ontwormd en gechipt is.
Het vinden van Glen of Imaal Terrier-puppy's kan uitdagend zijn omdat er niet veel van worden gefokt en geregistreerd bij de Kennel Club elk jaar, wat betekent dat ze vaak veel geld kunnen kosten. Daarom zijn er specifieke adviesvragen en protocollen te volgen bij het kopen van een puppy, die als volgt zijn: