De Mopshond blijft een van de meest populaire rassen in de wereld en daar is een goede reden voor. Mopshonden mogen dan klein van stuk zijn, ze hebben grote persoonlijkheden en zijn uiterst intelligente honden. Ze zijn zelfverzekerd van aard, met een aanhankelijke en ondeugende kant die hen vertedert bij zowat iedereen die ze ontmoeten. Ze passen zich goed aan het gezinsleven en andere levensstijlen aan, wat slechts enkele van de redenen zijn waarom ze vandaag de dag nog net zo populair zijn als eeuwen geleden. Mopshonden zijn ongelooflijk mensgericht en vinden het vervelend als ze voor langere tijd alleen zijn. Maar, als je eenmaal een mopshond in huis hebt gehaald, wil je ook niet meer anders!
Na het fokverbod in 2014 wordt de zogenaamde Retromops volgens de nieuwe richtlijnen gefokt met een langere neus en ruimere schedel. De Retromopshonden hebben niet dezelfde gezondheidsproblemen als de eerdere Mopshonden.
Mopshonden zijn er al heel lang, met gegevens over hen die teruggaan tot 700 voor Christus in het oude China. Hier werden ze gefokt en waren eigendom van keizers. Het gewone volk mocht geen mopshond bezitten, en als een van deze gekoesterde honden in hun bezit werd aangetroffen was de straf de dood. Mopshonden werden in die tijd zo vereerd dat ze zelfs in hun eigen deel van een koninklijk paleis woonden en ook hun eigen bedienden hadden. Vrouwelijke mopshonden kregen dezelfde status als de vrouw van een keizer en werden bewaakt door soldaten die alleen het beste te eten kregen.
Hoewel de exacte oorsprong van Mopshonden onbekend blijft, worden ze beschouwd als een van de oudste rassen op aarde. Ontstaan in het oude China, waar alleen keizers een Mopshond konden bezitten, vonden deze kleine honden hun weg naar Europa toen China het Nederlandse ontdekkingsreizigers toestond om handel te drijven in hun land. Er wordt gezegd dat zeelieden deze kleine hondjes uit China smokkelden, eenmaal thuis waren ze een onmiddellijke hit bij de adel en de hogere klassen vanwege hun kleine formaat en lieve, ontdeugende aard.
Mopshonden werden voor het eerst gezien in Nederland rond de 17e eeuw met gegevens van Willem III die er een bezat. Ze werden de "officiële hond" van het Nederlandse koningshuis rond dezelfde tijd voordat ze populair werden in andere Europese landen, waaronder Spanje, Frankrijk en Italië. In die tijd waren Mopshonden anders dan de honden van vandaag omdat ze langere gezichten en benen hadden. Ze bleven populair gedurende de hele 18e eeuw, maar raakten daarna korte tijd uit de gratie.
In 1860 werd een nieuw type Mopshond geïmporteerd uit China en deze honden hadden kortere neuzen en kortere poten. Hun "mopshondneuzen" waren een onmiddellijke hit bij Koningin Victoria en al snel was het ras weer populair bij vele royals. Het was Koningin Victoria die mensen verbood om de oren van een Mopshond bij te knippen, omdat ze dat wreed vond. In de 20e eeuw waren het de hertog en hertogin van Windsor die het ras opnieuw in de schijnwerpers zetten en hun huisdieren overal mee naartoe namen.
Het ras raakte in de 20e eeuw wat populairiteit kwijt, maar tegenwoordig behoren Mopshonden tot de meest populaire rassen ter wereld. Wat waarschijnlijk te danken is aan het feit dat een van deze schattig uitziende kleine honden de rol van "Frank the Alien" speelde in de Hollywoodfilm Men in Black.
Schofthoogte: Reuen 25,4 - 35,56 cm Teven 25,4 - 35,56 cm
Gemiddeld gewicht: Reuen 6,3 - 8,1 kg Teven 6,3 - 8,1 kg
Mopshonden zijn compacte, robuuste en goed geproportioneerde - zo niet enigszins vierkant uitziende - hondjes. Hun hoofd is echter vrij groot in verhouding tot hun lichaam en ze zijn rond met korte zwarte neuzen die vrij groot zijn in verhouding tot de grootte van hun hoofd. Hun belangrijkste fysieke kenmerken zijn hun expressieve grote donkere ogen en de schattige rimpels rond hun gezicht.
De oren van een mopshond zijn klein en voelen aan als fluweel. Er zijn twee soorten: het Knoopoor en het Rozenoor. Hun monden zijn heel lichtjes ondervoorbijtend, wat bijdraagt tot hun algemene aantrekkingskracht. Hun sterke en dikke nekken zijn licht gebogen, wat de mopshond een trotse uitstraling geeft.
Hun voorvoeten zijn robuust, goed gespierd en sterk met mooi aflopende schouders. Het lichaam van een Mopshond ziet er zeer bobbelig uit en is breed in de borst met goed gewelfde ribben en ze hebben een vlakke bovenlijn. Hun achterhand is sterk en gespierd en ze hebben sterke, ontwikkelde achterbenen. De voeten zijn netjes en verzorgd met goed gedefinieerde tenen en zwarte nagels. De staart van een Mopshond is strak gekruld en hoog aangezet. Dubbele krullen worden gunstig beoordeeld als rasstandaard. Hun lichaam moet goed gedefinieerde harde spieren hebben, wat niet verward moet worden met overgewicht.
Mopshonden hebben een korte glanzende, gladde en fijne vacht met een goed gedefinieerde zwarte lijn die helemaal over hun rug loopt. Ze hebben ook een mooi donker masker en hun aftekeningen in hun vacht zijn goed gedefinieerd. Deze markeringen moeten altijd zo donker mogelijk zijn, inclusief eventuele moedervlekken die een hond heeft op zijn wangen, diamanten op zijn voorhoofd of duimafdrukken op zijn lichaam.
Aanvaardbare vachtkleuren voor Mopshonden zijn de volgende:
De kleuren zijn duidelijk gedefinieerd, zodat contrasterende kleuren op het gezicht van een hond en andere delen van het lichaam duidelijk zijn. Hun aftekeningen moeten mooi gedefinieerd zijn en snuiten oren evenals de moedervlekken op de wangen van een hond en de ruit- of duimmarkering op hun voorhoofd en sporen moeten zo zwart mogelijk zijn.
Mopshonden zijn compacte, sterke honden en als ze bewegen is dat doelgericht, met een echte "actie" van voren en van opzij gezien. Hun voorbenen bewegen sterk en hun achterbenen bewegen vrij met de voeten altijd naar voren gericht. Mopshonden vertonen een lichte rol in hun achterhand die typisch is voor het ras.
Mopshonden staan bekend om hun lieve aard en zijn daarom door de eeuwen heen altijd populair gebleven als gezelschap. Sommige mensen zeggen dat het delen van een huis met een Mopshond meer lijkt op het leven met een klein kind dan met een hond. Dit slaat vooral op hun behoefte aan aandacht. Mopshonden zijn ultra-gezellig en gedijen goed in de buurt van mensen. Ze vinden het niet fijn als ze langere tijd alleen zijn. Als ze urenlang aan hun lot worden overgelaten, kunnen mopshonden door de verveling en verlatingsangst een beetje destructief worden in huis.
Mopshonden zijn zeer intelligent en hebben dan ook heel wat training nodig. Het is belangrijk om voorzichtig maar streng met ze om te gaan, want ze kunnen soms erg ondeugend zijn. Je zou kunnen zeggen dat mopshonden alleen daarom al meer tijd aan hun training moeten besteden dan veel andere rassen. Het is ook goed om in gedachten te houden dat deze kleine honden hun hele leven lang uiterst puppy-achtig blijven en daarom zijn ze zo leuk om in de buurt te hebben.
Het ras staat bekend als super vriendelijk, zelfs in de buurt van mensen die ze niet kennen. Een andere leuke eigenschap is dat mopshonden, hoewel ze zeer aanhankelijk zijn, niet aanhankelijk zijn, hoewel ze wel graag bij de mensen zijn van wie ze houden, maar als ze genoeg aandacht hebben gekregen, zal een mopshond graag zijn eigen ding doen. Mopshonden moeten weten wat hun plaats is in de "roedel" en wie de alfa-hond is, anders kunnen ze een dominantere kant van hun karakter laten zien, wat bij elk ras ten koste van alles moet worden vermeden, omdat het het leven van zowel de hond als de eigenaar een stuk minder aangenaam kan maken.
Een goed gesocialiseerde en getrainde mopshond is een plezier om in de buurt te hebben en ze genieten er volop van om in het middelpunt van de belangstelling te staan en doen niets liever dan de clown uithangen. Er is echter een nadeel aan het delen van een huis met een Mopshond puppy en dat is dat ze notoir moeilijk zindelijk te maken zijn.
Zijn ze een goede keuze voor nieuwe eigenaren?
Mopshonden zijn een goede keuze voor mensen die voor het eerst een hond nemen, mits ze veel tijd kunnen doorbrengen met hun hond. Mopshonden vormen een sterke band met hun baasjes en worden nooit graag te lang alleen gelaten. Het kan ook veel tijd en geduld kosten om een mopshond puppy zindelijk te maken; sommige honden hebben maanden nodig om te leren waar ze hun "behoefte" moeten doen.
Hoe zit het met prooidrift?
Mopshonden zijn van nature pittig en hoewel ze de kat van hiernaast zullen achtervolgen, hebben ze geen hoge prooidrift en gaan ze liever met iedereen om omdat ze van nature zo sociaal zijn.
Hoe zit het met speelsheid?
Mopshonden staan bekend als echte clowns die hun baasjes graag vermaken. Het middelpunt van de belangstelling zijn maakt deze kleine hondjes erg gelukkig. Ze zijn dol op interactieve spelletjes en brengen zoveel mogelijk tijd door met hun gezin. Ze staan bekend als vrij kinderlijk en dat blijven ze tot op latere leeftijd.
Hoe zit het met het aanpassingsvermogen?
Mopshonden hebben een groot aanpassingsvermogen en doen het net zo goed in een appartement als in een huis, mits ze voldoende mentale stimulatie en dagelijkse beweging krijgen. Mopshonden hebben veel mentale stimulatie nodig en ze spelen graag interactieve spelletjes binnenshuis, wat betekent dat ze moeten investeren in stevig speelgoed van goede kwaliteit.
Hoe zit het met verlatingsangst?
Mopshonden vormen een sterke band met hun gezin. Ze worden graag betrokken bij alles wat er in huis gebeurt, hoewel ze niet bekend staan als aanhankelijk. Met dit gezegd zijnde zou het zeer onvriendelijk zijn om een Mopshond voor langere tijd alleen te laten, omdat ze zo mensgericht zijn en als ze toch alleen zijn, kan dit ertoe leiden dat een Mopshond last krijgt van verlatingsangst, waardoor hij vaak ongewenst destructief gedrag ontwikkelt. Wanneer dit gebeurt kan een hond ook overmatig gaan blaffen, wat hun manier is om de stress die ze voelen te verlichten.
Hoe zit het met overmatig blaffen?
Mopshonden hebben een grappige stem en staan niet bekend als overdreven luidruchtig, hoewel sommige honden blaffen en andere veel stiller zijn. Ze zijn intelligent en kunnen worden geleerd om niet zonder reden te blaffen, maar dit moet worden gedaan zonder te hard te zijn voor een jonge mopshond, wat ertoe kan leiden dat ze timide en verlegen worden. De meeste mopsen krijgen blafproblemen wanneer ze ongelukkig zijn omdat ze alleen gelaten worden of wanneer ze op jonge leeftijd niet goed gesocialiseerd zijn. Een mopshond die niet gesocialiseerd is, raakt eerder overprikkeld wanneer hij iemand voor het eerst ontmoet of wanneer hij zich in een onbekende situatie of omgeving bevindt. Dit leidt er meestal toe dat ze hun gevoelens uiten door overdreven geblaf.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)