Nova Scotia Duck Tolling Retriever

Herkomst:

Het ras is afkomstig van het schiereiland Nova Scotia in het oosten van Canada. De honden werden gebruikt om eenden en ganzen te lokken door rondjes te draaien in het riet, waarbij hun pluimige staart de aandacht van het gevogelte in het water trok (duck tolling). Daarna apporteerden ze het geschoten wild voor de baas uit het (vaak ijskoude) water (retriever). Tollers, zoals de Nova Scotia duck tolling retrievers in de volksmond genoemd worden, zijn zeer gedreven jagers. Zo rustig als ze binnenshuis zijn, zo levendig zijn ze wanneer ze buiten mogen apporteren. Een goed getrainde Toller heeft evenveel plezier in het apporteren van een tennisbal als in het ophalen van een net geschoten eend.

Uiterlijk:

De Nova Scotia duck tolling retriever is een gespierde hond met een dubbele vacht. De hond heeft meestal een kleur die een mix is tussen rood en oranje. Het puntje van de staart, de voeten, borst en bles kunnen wit zijn. Te veel wit, zoals boven op de rug, voldoet niet aan de rasstandaard. Het pigment op de neus, lippen en oogleden mag vleeskleurig zijn (afhankelijk van de vachtkleur) of zwart. Reuen zijn iets groter dan teefjes en hebben een schofthoogte tussen de 48 en 51 centimeter. Teefjes hebben een hoogte tussen 45 en 48 centimeter. Tot 3 cm. onder of boven de genoemde maten is toegestaan. Het gewicht moet in verhouding zijn tot de hoogte en de botstructuur van de hond. Als richtlijn kunnen we uitgaan bij volwassen reuen 20 - 23 kg. en voor volwassen teven 17 - 20 kg.

Verzorging:

De vacht heeft af en toe verzorging nodig en verliest niet veel haar.

Hoewel de exacte oorsprong van de Nova Scotia Duck Tolling Retriever een beetje een mysterie is, bestaan "lokcijferhonden" al eeuwenlang in Europa, waar hun taak was om wild, zoals eenden, naar de netten van jagers te lokken. De honden waren relatief klein van formaat, met gember- tot roodkleurige vachten, en er zijn mensen die geloven dat deze honden wellicht de voorouders zijn van de Tollers die we vandaag zien.

Met dit gezegd heeft de Nova Scotia Duck Tolling Retriever een interessante geschiedenis, met verslagen van hun voorouders die teruggaan tot de jaren 1890 toen de honden voor het eerst werden gefokt in Nova Scotia. Ze werden gefokt als werkende jachthonden in het begin van de twintigste eeuw en bleken uitstekende retrievers te zijn. Men denkt dat het ras is ontstaan door het kruisen van Golden Retrievers, Chesapeake Bay Flat-Coated Retrievers en Labradors, hoewel ook Cocker Spaniels, werkende collies, Ierse Setters en zelfs spitz-type honden kunnen zijn gebruikt om Tollers voort te brengen.

Eerst stonden ze bekend als de Little River Duck Dog of Yarmouth Toller, maar in de late jaren vijftig, toen het ras officieel werd geregistreerd bij de Canadian Kennel Club, werd hun naam veranderd in de Nova Scotia Duck Tolling Retriever. Ze werden gefokt om te "tollen", wat inhoudt dat een hond rent, springt en speelt langs de waterkant, zodat wild het kan zien en zo dichter bij de jagers komt. Tollers zwommen vervolgens uit om het wild op te halen.

Deze charmante honden verschenen voor het eerst in het Verenigd Koninkrijk in de jaren '80 en sindsdien wordt het ras langzaam een populaire keuze, zowel als gezelschapshond als als gezinsdier. Het aantal Tollers dat elk jaar wordt geregistreerd bij The Kennel Club blijft echter vrij laag, wat betekent dat het vinden van puppy's vaak moeilijk is.

Schofthoogte: Reuen 48 - 51 cm Teven 45 - 48 cm

Gemiddeld gewicht: Reuen 20 - 23 kg Teven 17 - 20 kg

De Nova Scotia Duck Tolling Retriever lijkt een beetje op de Golden Retriever, met mooie, goed afgebakende hoofden die licht wigvormig zijn. Ze hebben een matige stop en hun snuiten lopen netjes taps toe naar de neus van de hond. Hun neusgaten zijn goed ontwikkeld en neuzen kunnen ofwel zwart of vleeskleurig zijn. De ogen zijn middelgroot en amandelvormig, goed uit elkaar geplaatst, met altijd een alerte vriendelijke uitdrukking erin. De kleur van de ogen kan variëren van bruin tot amber, afhankelijk van de vachtkleur van de hond.

De oren zijn driehoekig van vorm en hangen naar beneden, ze zijn middelgroot en hoog en goed naar achteren op het hoofd van de hond geplaatst. Ze zijn goed bevederd aan de achterkant van de vouw, maar het haar is korter aan de uiteinden die afgerond zijn. De Toller heeft een sterke kaak met een perfect schaargebit waarbij de boventanden netjes over de onderste vallen. Deze honden hebben een zachte mond, wat essentieel is in het ras, hoewel hun lippen strak passend zijn.

Hun nek is matig lang en goed gespierd. Schouders zijn gespierd, matig lang en goed naar achteren geplaatst, met honden die rechte, sterke voorpoten hebben. Borstkassen zijn diep, met honden die goed gewelfde ribben hebben en een borstbeen dat reikt tot aan de ellebogen. De rug is kort en honden hebben een vlakke bovenlijn met sterke gespierde lendenen en netjes opgetrokken buiken. De achterpoten zijn goed gespierd en sterk, met honden die middelgrote, ronde en strakke voeten hebben met goed gewelfde tenen en sterke vliezen ertussen. De voetzolen zijn dik en passen bij de kleur van de vacht van de hond. De staarten zijn hoog geplaatst en hellen lichtjes naar de kruis, ze zijn breder aan de basis en goed bevederd. Honden dragen hun staarten op gelijke hoogte met hun ruggen wanneer ze ontspannen zijn, maar gebogen omhoog wanneer ze opgewonden of alert zijn.

Wat betreft hun vacht heeft de Toller een dubbele vacht die bestaat uit een rechte, weerbestendige dekvacht en een zachtere, dichtere ondervacht. Hun vacht kan een lichte golf op de rug hebben en bevedering rond de keel achter de oren en op de achterkant van de dijen. Op de voorpoten is er een matige hoeveelheid bevedering. De geaccepteerde kleuren voor registratie bij de Kennel Club zijn als volgt:

• Buff (zandkleur)
• Buff en wit
• Rood
• Rood en wit

Het is belangrijk op te merken dat de geaccepteerde kleuren voor registratie bij de Kennel Club kunnen verschillen van de kleuren die zijn vastgesteld in de rasstandaard.

Gang/beweging

Als een Toller beweegt, doet hij dat met een kwieke, veerkrachtige gang, wat de indruk geeft van enorm veel kracht en een mooie reikwijdte voor en veel aandrijving van achteren. Ze volgen enkelspoor als ze snel bewegen en dragen hun hoofd bijna op dezelfde hoogte als hun ruggen.

Gebreken

De Kennel Club keurt elke overdrijving of afwijking van de rasstandaard af en beoordeelt gebreken op basis van hoeveel ze de algehele gezondheid en het welzijn van de hond beïnvloeden, evenals hun vermogen om te presteren.

Reuen zouden beide testikels volledig ingedaald moeten hebben in het scrotum, en het is belangrijk op te merken dat een hond iets lichter of zwaarder kan zijn, evenals iets groter of kleiner, dan wat wordt vermeld in de rasstandaard van de Kennel Club, die slechts als richtlijn wordt gegeven.

De Nova Scotia Duck Tolling Retriever is erg gehoorzaam en laat zich erg makkelijk opvoeden. Het enige wat de hond beslist nodig heeft is veel beweging. In spelletjes en training is de hond erg fanatiek, tevens wordt de hond daar gelukkig van. Tegen bekenden is de hond erg aanhankelijk en vriendelijk, tegen vreemden in zijn territorium waaks. Een Toller is intelligent, gemakkelijk te trainen en heeft een enorm geduld. Hij is een goede, kundige zwemmer. Hij is een geboren vasthoudende apporteerder te land, zowel als vanuit water.

Steeds attent om bij het eerste teken in actie te komen als er apporteerwerk wordt verlangd. Zijn sterke apporteerdrang en zijn speelsheid zijn de essentiële kwaliteiten voor lokkers-bekwaamheid. Ze zijn liefdevol en speels naar hun familie toe. Ze kunnen gereserveerd optreden naar vreemden maar ze zijn dan niet overdreven schuw en vertonen geen agressie. De Toller verschilt qua karakter duidelijk van de meeste andere Retrieverrassen doordat hij over het algemeen iets zelfstandiger en eigenzinniger is.

Tollers staan bekend als intelligente honden die niets liever doen dan zoveel mogelijk tijd buiten doorbrengen. Ze gedijen dan ook goed in gezinnen met mensen die een actief buitenleven leiden, waardoor ze een uitstekende keuze zijn voor gezinnen die in een landelijke omgeving wonen. Ze zijn ook een goede keuze voor beginnende hondeneigenaren omdat ze zo intelligent zijn en graag willen behagen, wat hen zeer gemakkelijk te trainen maakt.

Ze zijn echter beter geschikt voor mensen die een actief buitenleven leiden en die graag een energieke viervoetige metgezel aan hun zijde hebben met een enorm uithoudingsvermogen. Net als veel andere retriever-rassen kunnen ze een beetje nerveus zijn als ze niet goed gesocialiseerd zijn van jongs af aan. Daarom moeten puppy's worden blootgesteld aan zoveel mogelijk nieuwe situaties, geluiden, mensen, dieren en andere honden zodra ze volledig zijn gevaccineerd, zodat ze opgroeien tot goed afgeronde, zelfverzekerde en gehoorzame volwassen honden.

Zijn ze een goede keuze voor beginnende eigenaren?

Tollers zijn een goede keuze voor beginnende hondeneigenaren omdat ze zo meegaand en op mensen gericht zijn, niets liever willen dan behagen en hun families vermaken. Ze zijn bijzonder goed met jonge kinderen en ouderen, hoewel speeltijd soms wat levendig kan worden.

En wat betreft de jachtdrift?

Van nature zijn Tollers zeer sociaal en hoewel er werk- en jachthonden in hun afstamming zijn, hebben ze geen zeer sterke jachtdrift. Dit betekent echter niet dat een hond niet achter een kleiner dier aan zou gaan als de stemming zich voordoet, en dit geldt ook voor eekhoorns en de kat van de buren.

En hoe zit het met speelsheid?

Tollers hebben een zeer speelse en vrolijke kant in hun karakter en ze houden niets liever dan vermaken en vermaakt worden. Ze staan ​​bekend om hun ondeugende streken als de stemming zich voordoet, en omdat ze zo slim zijn, leren Tollers snel wat de eigenaar pleziert, zodat ze hun zin krijgen, zij het altijd op de meest innemende manier.

En aanpassingsvermogen?

Zoals eerder vermeld, zijn Tollers beter geschikt voor mensen die een actief buitenleven leiden, omdat ze graag buiten zijn en iets doen. Ze hebben een enorm uithoudingsvermogen, waardoor ze ideale jogpartners zijn. Ze profiteren er ook van om vrij rond te kunnen rennen in een veilige achtertuin, zodat ze echt stoom kunnen afblazen.

En wat betreft verlatingsangst?

Tollers hechten zich sterk aan hun families en honden zijn nooit erg gelukkig als ze zichzelf voor langere tijd alleen vinden. Ze zijn beter geschikt voor mensen die ofwel vanuit huis werken of in huishoudens waar één persoon thuis blijft wanneer iedereen weg is, zodat ze nooit lang alleen zijn, wat kan leiden tot verlatingsangst. Dit kan ertoe leiden dat ze destructief gedrag vertonen in huis, wat de manier van een hond is om stress te verlichten en zichzelf te vermaken.

En overmatig blaffen?

Sommige Tollers houden te veel van het geluid van hun eigen stem, wat iets is dat voorzichtig moet worden afgeleerd wanneer een hond nog jong is, zonder ze bang te maken. Ze hebben wat vaak wordt aangeduid als een Toller "kreet", die ze leuk vinden om te doen als ze opgewonden zijn over iets. Anderen zullen alleen blaffen als er vreemden in de buurt zijn of wanneer er iets gebeurt dat ze niet leuk vinden in hun omgeving.

Houden Nova Scotia Duck Tolling Retrievers van water?

Zoals hun naam suggereert, houden Tollers ervan om in en rond water te zijn, ongeacht het weer. Ze staan bekend om hun uitstekende zwemvaardigheden, maar er moet altijd voorzichtigheid worden betracht wanneer ze los worden gelaten in de buurt van gevaarlijker water, voor het geval een hond besluit in te springen en gered moet worden.

Zijn Nova Scotia Duck Tolling Retrievers goede waakhonden?

Tollers zijn geen natuurlijke waakhonden, hoewel dit niet wil zeggen dat een hond niet snel zou laten weten wanneer er vreemden zijn, hoewel ze dit zelden agressief zouden doen, de voorkeur geven aan afstand houden en eindeloos blaffen of "krijsen" om de aandacht van de eigenaar te trekken.

De Toller staat bekend als een intelligente hond en is meestal altijd klaar en bereid om zijn eigenaren te plezieren. Als zodanig staan Tollers, mits in de juiste handen en met de juiste hoeveelheid socialisatie en training, bekend als gemakkelijk te trainen en zeer snelle leerlingen. Dit betekent echter ook dat ze even snel enkele slechte gewoonten oppikken als goede. Daarom moet de training, zoals eerder vermeld, vroeg beginnen, rekening houdend met het feit dat deze honden goed reageren op stem en positieve versterkingstraining. Tollers blinken uit in allerlei hondensporten, waaronder activiteiten zoals behendigheid en flyball. Ze hebben ook bewezen zeer goed te zijn in gehoorzaamheid en speuren.

Net als alle puppy's zijn Toller-puppy's ongelooflijk schattig en het is al te gemakkelijk om ze te verwennen wanneer ze voor het eerst in hun nieuwe huis aankomen. Echter, schattige puppy's groeien snel op tot grotere volwassen honden, wat betekent dat zodra een Toller-puppy is gesetteld, hen de regels en grenzen moeten worden bijgebracht, zodat ze begrijpen wat er van hen wordt verwacht. Het helpt ook bij het vaststellen van een "pikorde" en wie de alfa-hond in een huishouden is.

Tollers staan ​​bekend om hun zeer goede gedrag rond kinderen en lijken echt een affiniteit met hen te hebben. Desalniettemin moet elke interactie tussen kinderen en honden worden begeleid door een volwassene om ervoor te zorgen dat de speeltijd niet te wild wordt, wat zou kunnen leiden tot angst of letsel bij een kind, zij het per ongeluk.

Over het algemeen gedragen ze zich goed rond andere honden, vooral als een Toller van jongs af aan goed gesocialiseerd is. Als ze zijn opgegroeid met een kat in huis, komen ze meestal goed overeen met hen. Echter, een Toller zou er niets van denken om andere katten te achtervolgen. Voorzichtigheid is geboden wanneer ze in de buurt zijn van kleinere dieren en huisdieren, voor het geval hun instinct om te jagen wordt geactiveerd, wat zou kunnen leiden tot een ramp.

De gemiddelde levensverwachting van een Nova Scotia Duck Tolling Retriever ligt tussen de 10 en 14 jaar, mits ze goed worden verzorgd en een geschikt kwalitatief dieet krijgen dat past bij hun leeftijd.

Net als veel andere rassen staat bekend dat de Toller lijdt aan enkele erfelijke gezondheidsproblemen die het waard zijn om te weten als je van plan bent je huis te delen met een van deze actieve en knappe honden.

Tollers pronken met een matig lange maar zeer waterdichte vacht, bestaande uit een dichte, zachte ondervacht en een ruwere bovenvacht, die niet veel onderhoud vergt om er netjes uit te zien. Een wekelijkse borstelbeurt is voldoende om hun vacht in goede conditie te houden. Ze verharen echter vrij veel gedurende het hele jaar, hoewel ze, net als andere rassen, meer verharen tijdens de lente en opnieuw tijdens de herfst, wanneer vaker borstelen nodig is om alles onder controle te houden.

Het haar op hun poten en rond hun oren is langer en vereist daarom frequenter borstelen om klitten en verwarring te voorkomen. Het is ook belangrijk om de oren van een hond regelmatig te controleren en ze schoon te maken wanneer dat nodig is. Als er te veel oorsmeer zich ophoopt in de oren van een hond, kan dit leiden tot een pijnlijke infectie die moeilijk te genezen is. Kortom, preventie is vaak gemakkelijker dan genezen als het gaat om oorinfecties.

Tollers zijn vrij energieke en intelligente honden en als zodanig hebben ze de juiste hoeveelheid dagelijkse lichaamsbeweging en mentale stimulatie nodig om echt gelukkige, evenwichtige en gehoorzame honden te zijn. Dit betekent dat je de hond minstens 2 uur per dag moet uitlaten. Ze houden ook van zwemmen, wat betekent dat voorzichtigheid geboden is bij het uitlaten van een Toller in de buurt van gevaarlijke rivieren, vijvers of andere waterwegen, voor het geval de hond besluit in het water te springen. Met dit gezegd, profiteren ze echt van zoveel mogelijk "loslopen", maar altijd in een veilige en beveiligde omgeving.

Een kortere wandeling in de ochtend is prima, maar een langere, interessantere wandeling in de middag is een must. Deze honden houden er ook van om zo vaak mogelijk door een achtertuin te kunnen dwalen, zodat ze echt stoom kunnen afblazen. De omheining moet echter uiterst veilig zijn om deze actieve honden binnen te houden, want als ze een zwakke plek in de omheining vinden, zullen ze snel ontsnappen en in allerlei problemen belanden.

Met dit gezegd, mogen Toller-puppy's niet te veel lichaamsbeweging krijgen omdat hun gewrichten en botten nog in de groei zijn en te veel druk op hen kan leiden tot problemen voor de hond later in hun leven. Ze mogen niet worden toegestaan om op of van meubels te springen, noch mogen ze de trap op en af rennen, omdat dit te veel druk uitoefent op hun nog steeds groeiende gewrichten en ledematen.

Als je een NSDR wilt kopen, moet je tussen de 900 euro en meer dan 1200 euro betalen voor een goed gefokte stamboompup.