De Pyrenese Berghond komt oorspronkelijk uit Frankrijk waar het ras bekend staat als de Grand Pyrénée. Ze zijn indrukwekkend grote honden die vriendelijke, betrouwbare aard hebben en vooral goed zijn met kinderen, wat betekent dat ze een geweldige keuze zijn als gezinsdieren. Iedereen die een huis wil delen met een Pyrenese Berghond moet echter genoeg tijd hebben om te besteden aan het uitlaten en verzorgen van een hondenmaatje van deze omvang, hoewel ze niet worden beschouwd als honden met veel energie.
Pyreneërs zijn beter geschikt voor mensen die grote, ultraveilige achtertuinen hebben waar het hekwerk hoog genoeg is om een hond veilig binnen te houden, rekening houdend met het feit dat Pyreneërs zeer bedreven zijn in ontsnappen. Ze zijn niet de beste keuze voor beginnende hondenbezitters omdat Pyrenese Berghonden moeten worden behandeld en getraind door mensen die bekend zijn met de behoeften van zo'n groot ras.
De Pyreneese bergketen heeft een oude en vooraanstaande afkomst die teruggaat tot de Bronstijd. Oorspronkelijk afkomstig uit het Pyreneeën gebergte van Frankrijk dat grenst aan Spanje, zijn ze altijd zeer gewaardeerd geweest, niet alleen vanwege hun beschermende vermogen, maar ook als betrouwbare metgezellen. Er zijn mensen die geloven dat het ras zijn oorsprong te danken heeft aan de grote witte gecoate honden uit Klein-Azië die via reizigers en herders in de bergachtige regio's van de Pyreneeën terecht zijn gekomen.
Er is echter veel discussie over de ware oorsprong van het ras, waarbij sommige mensen geloven dat de Grote Pyreneese Hond een directe afstammeling van de wolf zou kunnen zijn. Anderen denken dat hun voorouders wolf en mastiff waren, evenals de oude Mossoloid Hond. Veel rasverenigingen geloven dat het ras lupomossoloid is en dat in het begin geen andere honden werden gebruikt om ze te ontwikkelen. Met dit gezegd geloven veel rasenthousiastelingen dat mastiff-type honden later in de geschiedenis in de mix zijn geïntroduceerd als een manier om nieuw bloed te introduceren en zo de overleving van de Pyreneese Berghond te waarborgen. Hierbij inbegrepen de Tibetan Mastiff of zo wordt gedacht omdat het ras verbonden is met veel andere grotere bergrassen.
Naarmate de tijd verstreek, vonden deze werkende honden al snel de gunst van Franse edelen en koninklijken, zodanig dat ze in de 17e eeuw de Koninklijke Hond van Frankrijk zouden worden. Al snel vond het ras zijn weg naar andere landen van de wereld, waaronder Newfoundland, toen ze Baskische vissers vergezelden op hun zeereizen en een belangrijke rol speelden als metgezellen en waakhonden. Lodewijk XIV noemde hen de "Koninklijke Honden van Frankrijk" en tijdens de Tweede Wereldoorlog werden Pyreneese Berghonden gebruikt om berichten en voorraden naar troepen aan het front te brengen. Omdat ze zo zeker van hun voet waren, waren Pyreneese Berghonden ook een populaire keuze bij smokkelaars die deze grote honden gebruikten om smokkelwaar over verraderlijke passen tussen Frankrijk en Spanje te smokkelen die mensen niet konden onderhandelen.
Echter, gedurende de 19e eeuw daalde de populariteit van het ras en daarmee ook het aantal rassen gevaarlijk laag, maar gelukkig hebben enthousiastelingen en fokkers in Frankrijk door middel van zorgvuldige en selectieve fok het Pyreneese Berghond van de aarde gered van verdwijning.
De Pyreneese Berghond heeft invloed gehad op de ontwikkeling van vele andere rassen, waaronder de Newfoundland toen Baskische vissers ze meenamen op hun boten. Deze Pyreneërs werden gekruist met inheemse krullende retrievers wat resulteerde in de Newfoundland. Ze werden ook gebruikt om de Sint Bernard te ontwikkelen en te redden toen het aantal rassen gevaarlijk laag was in de 19e eeuw.
Tegen het begin van de 20e eeuw daalde het aantal rassen gevaarlijk laag, maar dankzij de inspanningen van Bernard Senac-Langrange en M. Dretzen werd de Pyreneese Berghond gered van voorgoed verdwijnen. Tegenwoordig worden deze trotse en betrouwbare honden nog steeds in Frankrijk gebruikt om vee te beschermen tegen roofdieren, maar ze zijn ook een populaire keuze zowel als metgezellen en gezinshuisdieren zowel in hun geboorteland Frankrijk als in andere delen van de wereld dankzij hun knappe uiterlijk en vriendelijke loyale aard.
Schouderhoogte: Reuen 70 - 82 cm Teven 65 - 74 cm
Gemiddeld gewicht: Reuen 50 - 54 kg Teven 36 - 41 kg
Hoewel de meeste mensen denken dat een Pyreneese Berghond alleen een witte vacht heeft, hebben sommige honden donkerdere markeringen zoals die van een das, wat "blaireau" wordt genoemd, anderen hebben grijze of lichtgele vachten. Hoe dan ook, ongeacht de kleur van de vacht, heeft de Pyreneese altijd een opvallende zwarte neus en zwarte oogranden die prachtig contrasteren en bijdragen aan hun algehele charmante uitstraling. Pyreneërs hebben een duidelijk majestueuze uitstraling met hun mooi geproportioneerde grote koppen en slechts een vleugje stop en lichte frons.
hun snuiten zijn sterk en matig lang en lopen mooi taps toe naar de punt. Ze hebben charmante amandelvormige donkerbruine ogen met een amberkleurige gloed erin en honden hebben altijd een intelligente, bedachtzame uitstraling. Hun oren zijn aan de kleine kant en driehoekig van vorm met afgeronde punten. Honden dragen hun oren meestal plat tegen hun hoofd, maar iets omhoog als ze opgewonden of alert zijn.
De Pyreneese heeft een sterke kaak met een perfect schaargebit waarbij hun boventanden netjes over hun ondertanden heen vallen. Het gehemelte en de lippen zijn zwart van kleur of kunnen behoorlijk zwaar gepigmenteerd zijn met zwart. Hun nekken zijn vrij kort maar sterk met vrijwel geen keelhuid. Schouders zijn sterk, krachtig en liggen dicht bij het lichaam met honden die goed beenderige, sterke, rechte en gespierde voorpoten hebben.
Zij hebben goed geproportioneerde lichamen met mooi ontwikkelde borstkassen en hun ribbenkast strekt zich goed uit over hun lichaam. Ruggen zijn mooi lang, gespierd en breed, en zijn vlak en recht. Reuen hebben meestal een meer uitgesproken taille dan hun vrouwelijke tegenhangers, wat hen een grotere omtrek aan hun onderlichaam geeft.
Hun achterhand is krachtig en sterk met honden die gespierde, brede lendenen hebben en vrij prominente achterhanden die lichtjes aflopen naar de achterkant. Hun bovenlijn buigt zachtjes naar de staart. Pyreneërs hebben goed gespierde achterpoten en dubbele hubertusklauwen. Hun voeten zijn compact en kort met licht gebogen tenen en sterke nagels. Staarten zijn dikker bij de wortel maar lopen zachtjes taps toe naar de punt en hebben een lichte kromming erin. Hun staarten zijn mooi bedekt met lang haar dat een pluim vormt wanneer het omhoog wordt gehouden. Wanneer alert of opgewonden draagt een Pyreneese zijn staart hoog over zijn rug in een krul.
Wat betreft hun vacht heeft de Pyreneese Berghond een weelderige dubbele vacht die bestaat uit een langere, hardere dikke bovenvacht die dicht bij het lichaam ligt en die iets golvend of recht kan zijn, en een veel fijnere, zeer dikke ondervacht. Het haar is langer bij de staart en rond de nek en schouders van een hond, wat een manen vormt. Hun voorpoten zijn mooi gefranjed en de achterkant van hun achterpoten heeft lang, dicht en veel wolliger haar, wat de indruk wekt dat de honden pantalons dragen. Teven hebben gladdere vachten dan hun mannelijke tegenhangers en ze hebben ook minder manen. Geaccepteerde ras kleuren voor registratie bij de Kennel Club zijn als volgt:
Een hond kan markeringen hebben op hun hoofd, oren of basis van de staart, waarbij enkele op het lichaam zijn toegestaan.
De Kennel Club keurt elke overdrijving of afwijking van de rasstandaard af en beoordeelt de fouten op basis van hoeveel ze de algehele gezondheid en het welzijn van een hond beïnvloeden, evenals hun vermogen om te presteren.
Reuen moeten beide testikels volledig ingedaald hebben in hun scrotum en het is de moeite waard op te merken dat een hond iets lichter of zwaarder kan zijn, evenals iets groter of kleiner dan in de rasstandaard van de Kennel Club staat, die slechts als richtlijn wordt gegeven.
Pyreneese berghonden zijn zachtaardige reuzen, ook al zijn het indrukwekkende en imposante honden om te zien. Ze zijn uitzonderlijk lief voor kinderen, wat een van de redenen is waarom ze altijd een populaire keuze zijn geweest als gezelschapsdieren voor het gezin. Net als sommige andere grote honden, rijpt de Pyreneese berghond erg langzaam en bereikt pas echt volwassenheid wanneer ze tussen de 3 en 4 jaar oud zijn, wat in overweging moet worden genomen bij het trainen van hen.
Ze zijn van nature uiterst loyaal en vormen sterke onbreekbare banden met hun families. Ze zijn extravert en zelfverzekerde honden, maar ze hebben ook een koppige kant dankzij hun nogal onafhankelijke aard, wat betekent dat ze uitdagend kunnen zijn om te trainen. Daarom zijn ze niet de beste keuze voor beginnende eigenaren, omdat ze misschien de overhand krijgen.
De Pyreneese berghond moet van jongs af gesocialiseerd worden, wat het introduceren van een puppy en jonge hond in zoveel mogelijk nieuwe situaties, geluiden, mensen, andere dieren en honden moet omvatten zodra ze volledig zijn gevaccineerd, zodat ze opgroeien tot goed afgeronde en gelukkige honden. In de juiste handen en met de juiste hoeveelheid training, die nooit overhaast mag worden, zal de Pyreneese berghond doen wat hen wordt verteld, maar alleen wanneer ze er zin in hebben. Eigenaren moeten daarom hun honden veel geduld en begrip tonen.
Ze reageren goed op positieve versterking, maar harde correcties of zwaardere trainingsmethoden zouden geen goede resultaten opleveren en kunnen zelfs leiden tot een nog ongehoorzamere hond. Zonder de juiste hoeveelheid vroege socialisatie, de juiste hoeveelheid positieve training en het hanteren met een stevige maar zachte hand, kan een Pyreneese berghond behoorlijk eigenwijs en onhandelbaar worden. Deze grote honden zijn nooit gelukkiger dan wanneer ze weten wat hun plaats is in de roedel en naar wie ze moeten kijken voor leiding en begeleiding. Ze staan erom bekend dat ze graag naar hun eigen stem luisteren en zullen blaffen bij het minste of geringste, wat een eigenschap is die in de kiem gesmoord moet worden wanneer honden nog jong zijn.
Pyreneese berghonden staan bekend als uitstekende ontsnappingskunstenaars, daarom moet de tuinafscheiding zoals eerder vermeld hoog en extreem veilig zijn, rekening houdend met het feit dat ze in staat zijn om met het grootste gemak 6-voet hekken te overwinnen.
Pyreneese berghonden zijn niet de beste keuze voor beginnende eigenaren, omdat ze moeten worden behandeld en getraind door mensen die bekend zijn met de behoeften van dergelijke grote en intelligente honden.
De Pyreneese berghond heeft een hoge prooidrift en zal graag achter alles aan rennen wat beweegt of probeert weg te rennen, en omdat ze graag een dovemansoor spelen voor het terugroepcommando wanneer het hen uitkomt, kunnen ze niet worden vertrouwd zonder lijn, vooral niet wanneer er vee of wilde dieren in de buurt zijn.
Pyreneese berghonden hebben een zeer speelse kant aan hun karakter en vinden het heerlijk om te vermaken en vermaakt te worden. Ze zijn dol op interactieve spellen spelen en zijn zo slim dat ze dingen snel oppikken, maar het nadeel is dat als ze niet mentaal en fysiek bezig worden gehouden, ze al snel verveeld raken, wat kan leiden tot ongewenst en destructief gedrag in huis.
Pyreneese berghonden zijn zeer grote honden en hebben daarom voldoende ruimte nodig om zich te uiten zoals ze zouden moeten. Daarom zijn ze niet de beste keuze voor iemand die in een appartement woont, omdat ze de mogelijkheid moeten hebben om rond te dwalen in een veilige achtertuin, zodat ze echt stoom kunnen afblazen.
Pyreneese berghonden zijn dol op mensen om zich heen en gedijen op gezelschap. Daarom zijn ze nooit gelukkig als ze zich voor langere tijd alleen bevinden. Ze kunnen last hebben van verlatingsangst, wat kan leiden tot allerlei gedragsproblemen, waaronder overmatig blaffen en destructief gedrag in huis uit pure verveling.
Sommige Pyreneese berghonden houden iets te veel van het geluid van hun eigen stem, wat iets is dat voorzichtig in de kiem moet worden gesmoord wanneer een hond nog jong is, zonder ze te laten schrikken. Anderen zullen alleen blaffen als er vreemden zijn of wanneer er iets aan de hand is in hun omgeving, rekening houdend met het feit dat ze prachtige indrukwekkende waakhonden zijn.
De meeste Pyreneese berghonden houden van zwemmen en zullen het water ingaan wanneer ze maar kunnen, vooral als het weer warm is. Als iemand een hond heeft die niet van water houdt, mag diegene hen nooit dwingen om het water in te gaan, omdat dit hen alleen maar bang zou maken. Met dit gezegd moet er altijd voorzichtigheid worden betracht bij het uitlaten van een Pyreneese berghond zonder lijn in de buurt van gevaarlijker waterwegen, voor het geval een hond besluit erin te springen en dan gered moet worden omdat ze er niet op eigen kracht uit kunnen komen. Het is ook belangrijk om de vacht van een hond goed droog te maken om te voorkomen dat vocht erin wordt opgesloten, wat kan leiden tot het ontstaan van allergieën.
Pyreneese berghonden zijn natuurlijke waakhonden, een eigenschap die diep in hun psyche is verankerd doordat ze eeuwenlang gefokt zijn om grote kudden te beschermen in uitdagende omstandigheden. Daarom hoeven ze niet te worden getraind om te "beschermen", maar eerder om hun "eigen ding" te doen. Met dit gezegd zou een Pyreneese berghond zelden enige vorm van agressief gedrag vertonen, tenzij ze zich op enigerlei wijze geconfronteerd voelen door een vreemdeling.
De Pyreneese berghond is een slimme hond, maar omdat ze een koppige streep in zich hebben, kan het uitdagend zijn om ze te trainen. Het kost veel begrip en geduld om een van deze grote honden te trainen, daarom zijn ze niet de beste keuze voor beginnende hondenbezitters. Hun training moet zo vroeg mogelijk beginnen en consistent zijn, omdat Pyreneërs zo langzaam volwassen worden. In verkeerde handen kunnen honden dominant en onhandelbaar worden, wat het samenleven met zulke grote honden behoorlijk problematisch kan maken.
Er kan niet genoeg benadrukt worden dat Pyreneese berghonden goed gesocialiseerd en getraind moeten worden vanaf een jonge leeftijd, zodat ze opgroeien tot meer beheersbare volwassen honden. Het meenemen van een hond naar puppylessen is een geweldige manier om hun opleiding te starten, omdat ze niet alleen veel andere honden ontmoeten, maar ook mensen. Er moet veel nadruk worden gelegd op het "terugroepen" commando vanaf het begin, met in gedachten dat Pyreneërs bekend staan om het negeren wanneer het hen uitkomt.
Pyreneese berghondpuppy's zijn ongelooflijk schattig en het is al te gemakkelijk om te vergeten dat ze snel uitgroeien tot extreem grote en indrukwekkende honden. Nieuwe eigenaren moeten daarom vanaf het begin duidelijk maken wat de regels en grenzen zijn voor acceptabel gedrag en wat niet. Het stelt ook een pikorde vast en wie de alfahond is in een huishouden, wat belangrijk is bij het omgaan met zo'n grote en dominante soort. De eerste commando's die een Pyreneese puppy moet leren zijn onder andere de volgende:
Pyreneërs zijn van nature vriendelijke honden en ze houden ervan om in een gezinsomgeving te zijn. Ze genieten ervan om betrokken te zijn bij alles wat er om hen heen gebeurt, inclusief spelen met de kinderen. Ze zijn altijd extra voorzichtig rond kinderen, maar vanwege hun grote omvang moet elke interactie tussen peuters en een hond altijd worden begeleid door een volwassene om ervoor te zorgen dat niemand per ongeluk omver wordt gelopen.
Als ze zijn opgegroeid met andere huisdieren in een huis, kunnen ze over het algemeen goed met elkaar opschieten. Als echter een kat van de buurman het territorium van een Pyreneër betreedt, zouden ze er niet voor terugdeinzen om ze weg te jagen. Pyreneërs staan erom bekend een beetje agressief te zijn tegenover andere honden van vergelijkbare grootte, maar over het algemeen kunnen ze goed opschieten met andere honden die ze ontmoeten, dankzij hun rustige aard, zolang ze van jongs af aan goed gesocialiseerd zijn.
De gemiddelde levensverwachting van een Pyreneese Berghond is tussen de 10 en 12 jaar wanneer ze goed worden verzorgd en gevoed met een passend dieet van goede kwaliteit dat past bij hun leeftijd.
Net als veel andere rassen staat bekend dat de Pyreneese Berghond lijdt aan een paar erfelijke gezondheidsproblemen die het waard zijn om te weten als je van plan bent om je huis te delen met een van deze grote en indrukwekkende honden. De aandoeningen die het ras het meest lijken te beïnvloeden zijn onder andere:
De Pyreneese Berghond staat bekend als een genetisch divers ras met een coëfficiënt van 3,7%. Hierdoor is het risico op inteelt aanzienlijk verminderd dankzij een goede hoeveelheid levensvatbare lijnen om uit te kiezen.
Pyreneese puppy's zouden hun eerste vaccinaties hebben gekregen voordat ze worden verkocht, maar het is aan hun nieuwe eigenaren om ervoor te zorgen dat ze hun vervolgvaccinaties op tijd krijgen volgens het vaccinatieschema voor puppy's zoals volgt:
Er is veel discussie geweest over de noodzaak voor honden om boosters te krijgen. Daarom is het het beste om met een dierenarts te praten voordat een definitieve beslissing wordt genomen over of een hond moet doorgaan met jaarlijkse vaccinaties die bekend staan als boosters.
Veel dierenartsen raden tegenwoordig aan om te wachten tot honden iets ouder zijn voordat ze worden gecastreerd en gesteriliseerd, wat betekent dat ze meer volwassen zijn voordat ze de procedures ondergaan. Daarom adviseren ze om mannetjes te castreren en vrouwtjes te steriliseren wanneer ze tussen de 6 en 9 maanden oud zijn en soms zelfs wanneer een hond 12 maanden oud is.
Andere dierenartsen raden aan om honden te steriliseren en castreren wanneer ze 6 maanden oud zijn, maar nooit eerder, tenzij om medische redenen. Met dit gezegd zijn veel rassen anders en is het altijd raadzaam om dingen te bespreken met een dierenarts en vervolgens hun advies op te volgen over wanneer een hond gecastreerd of gesteriliseerd moet worden.
Sommige Pyreneese honden komen aan nadat ze zijn gecastreerd of gesteriliseerd en het is belangrijk om een oogje te houden op de taille van een hond voor het geval dat gebeurt. Als een hond begint aan te komen, is het belangrijk om hun dagelijkse calorie-inname aan te passen en de hoeveelheid lichaamsbeweging te verhogen die ze krijgen. Ook oudere honden zijn vatbaarder voor gewichtstoename en het is essentieel dat ze dienovereenkomstig worden gevoed en bewogen omdat obesitas het leven van een hond met meerdere jaren kan verkorten. De reden hiervoor is dat het veel extra druk legt op de inwendige organen van een hond, inclusief het hart, wat fataal kan zijn.
Sommige Pyreneese Berghonden zijn vatbaar voor allergieën en het is belangrijk dat een hond zo snel mogelijk een dierenarts ziet als er een opvlamt, daarom is het zo belangrijk om de vacht van een hond grondig droog te maken zodra ze nat zijn geworden. Allergieën kunnen berucht moeilijk op te lossen zijn en het vinden van de triggers kan een uitdaging zijn. Met dit gezegd zou een dierenarts een hond met een allergie comfortabeler kunnen maken terwijl ze proberen de triggers te vinden, die het volgende kunnen omvatten:
Alle verantwoordelijke fokkers van Pyreneese Berghonden zouden ervoor zorgen dat hun dekreuen worden getest op bekende erfelijke en aangeboren gezondheidsproblemen die het ras beïnvloeden door gebruik te maken van de volgende programma's:
Naast de standaard fokbeperkingen voor alle Kennel Club-geregistreerde rassen zijn er geen andere ras-specifieke fokbeperkingen van toepassing op de Pyreneese Berghond.
Het is verplicht voor alle Kennel Club Verzekerde Fokkers om de volgende test op hun honden te gebruiken en alle andere fokkers wordt sterk aangeraden om hetzelfde te doen:
Net als bij elk ander ras moet de Pyreneese regelmatig worden verzorgd om ervoor te zorgen dat hun vacht en huid in topconditie blijven. Ze moeten ook regelmatig dagelijkse lichaamsbeweging krijgen om ervoor te zorgen dat ze fit en gezond blijven. Bovendien moeten honden goed voedsel krijgen dat voldoet aan al hun voedingsbehoeften gedurende hun hele leven.
Pyreneese puppy's zijn levendig en vol leven, wat betekent dat het essentieel is dat huizen en tuinen goed worden voorbereid voordat ze arriveren. Een verantwoordelijke fokker zou hun puppy's goed gesocialiseerd hebben, wat altijd leidt tot meer uitgaande, zelfverzekerde en vriendelijke honden vanaf het begin. Met dit gezegd moet worden dat elke puppy zich kwetsbaar zal voelen wanneer ze hun moeder en nestgenoten verlaten, wat in overweging moet worden genomen. Hoe langer een puppy bij zijn moeder kan blijven, hoe beter, hoewel het ook niet te lang mag duren.
Het is het beste om een puppy op te halen wanneer er mensen in de buurt zullen zijn gedurende de eerste week of zo, wat de tijd is die een puppy nodig heeft om zich te settelen. Het puppy-proof maken van het huis en de tuin betekent dat alle gereedschappen en andere voorwerpen die een levendige puppy zichzelf zou kunnen verwonden, moeten worden opgeborgen. Elektrische draden en kabels moeten buiten hun bereik worden geplaatst omdat puppy's graag op dingen kauwen. Giftige planten moeten ook uit bloembedden en het huis worden verwijderd.
Puppy's moeten veel slapen om te groeien en zich te ontwikkelen zoals ze zouden moeten, wat betekent dat het opzetten van een rustige ruimte die niet te afgelegen is betekent dat ze zich daar kunnen terugtrekken wanneer ze willen dutten en het is belangrijk om ze niet te storen wanneer ze slapen. Het is ook een goed idee om "speeltijd" binnen in huis lekker rustig te houden en om een meer actieve "speeltijd" buiten in de tuin te hebben, wat betekent dat puppy's snel leren minder levendig te zijn wanneer ze binnen zijn.
De documentatie die een fokker voor een puppy verstrekt, moet alle details van hun ontwormingsdatum en het gebruikte product bevatten, evenals de informatie met betrekking tot hun microchip. Het is essentieel dat puppy's opnieuw worden ontwormd volgens een schema dat als volgt is:
Er zijn bepaalde items die nieuwe eigenaren al in huis moeten hebben voordat ze een nieuwe puppy mee naar huis nemen. Het is vaak een goed idee om te beperken hoeveel ruimte een puppy speelt, vooral wanneer je niet kunt zien waar ze mee bezig zijn, rekening houdend met het feit dat puppy's vaak behoorlijk levendig zijn, wat betekent dat investeren in puppyhekjes of een grote speelpen die een puppy de ruimte geeft om zichzelf uit te drukken terwijl ze ook veilig blijven. De benodigde items zijn daarom als volgt:
Alle puppy's zijn gevoelig voor geluid, inclusief Pyreneese puppy's. Het is belangrijk om het geluidsniveau laag te houden wanneer een nieuwe puppy in huis arriveert. Tv's en muziek mogen niet te hard worden afgespeeld, wat een kleine puppy zou kunnen stressen.
Zoals eerder vermeld, zouden Pyreneese puppy's hun eerste vaccinaties hebben gekregen van de fokkers, maar ze moeten hun vervolgvaccinaties krijgen, wat aan hun nieuwe eigenaren is om te organiseren. Het vaccinatieschema voor puppy's is als volgt:
Wat betreft boosters is het het beste om deze met een dierenarts te bespreken, omdat er veel discussie is over of een hond ze echt nodig heeft na verloop van tijd. Als een hond echter ooit naar een kennel moest, moeten hun vaccinaties volledig up-to-date zijn.
Oudere Pyreneërs hebben veel speciale zorg nodig omdat ze in hun gouden jaren meer risico lopen op het ontwikkelen van bepaalde gezondheidsproblemen. Fysiek kan de snuit van een hond beginnen te vergrijzen, maar er zullen ook andere merkbare veranderingen zijn, waaronder de volgende:
Oudere hieren veranderen ook mentaal, wat betekent dat hun reactietijd meestal langzamer is, waardoor ze het volgende ontwikkelen:
Leven met een Pyreneese berghond in hun gouden jaren betekent het op zich nemen van een paar meer verantwoordelijkheden, maar deze zijn gemakkelijk te beheren en moeten het controleren van hun dieet, de hoeveelheid lichaamsbeweging die ze krijgen, hoe vaak hun hondenbedden moeten worden verschoond en het in de gaten houden van de conditie van hun tanden omvatten.
Oudere Pyreneërs moeten een goed uitgebalanceerd dieet krijgen dat voldoet aan hun behoeften in deze fase van hun leven, terwijl ze ook een oogje houden op het gewicht van de hond. Een ruwe voedingsgids voor oudere honden is als volgt, waarbij ze zeer verteerbaar voedsel moeten krijgen dat geen additieven bevat:
Oudere Pyreneërs hoeven niet dezelfde hoeveelheid dagelijkse lichaamsbeweging te krijgen als een jongere hond, maar ze hebben nog steeds de juiste hoeveelheid lichamelijke activiteit nodig om spiertonus te behouden en te voorkomen dat een hond te zwaar wordt. Alle honden hebben toegang nodig tot schoon, vers water, en dit geldt vooral voor oudere honden wanneer ze hun gouden jaren bereiken omdat ze meer risico lopen op het ontwikkelen van nierproblemen.
Pyreneërs hebben een weelderige dubbele vacht die bestaat uit een dichte zachte ondervacht en een dikke grove bovenvacht. Als zodanig zijn ze hoog in onderhoud op het gebied van verzorging. Idealiter moeten hun vachten elke dag worden geborsteld om te voorkomen dat er klitten of klitten ontstaan en om dood en los haar te verwijderen. Ze verharen overvloedig, vooral tijdens de lente en dan weer in de herfst, wanneer er meestal vaker moet worden geborsteld om alles onder controle te houden.
Het is ook belangrijk om de oren van een hond regelmatig te controleren en ze indien nodig schoon te maken. Als er te veel oorsmeer in de oren van een hond opbouwt, kan dit leiden tot een pijnlijke infectie die moeilijk te genezen is. Kortom, preventie is vaak gemakkelijker dan genezing als het gaat om oorinfecties.
Hoewel niet beschouwd als honden met veel energie, heeft de Pyreneese berghond de juiste hoeveelheid dagelijkse lichaamsbeweging en voldoende mentale stimulatie nodig om echt gelukkige en evenwichtige honden te zijn. Dit betekent dat een hond minstens 2 uur per dag moet worden uitgelaten.
Een kortere wandeling in de ochtend is prima, maar een langere en interessantere wandeling in de middag is een must. Deze honden vinden het ook fijn om zo vaak mogelijk in een achtertuin rond te kunnen dwalen, zodat ze echt stoom kunnen afblazen. De omheining moet echter extreem stevig zijn om deze grote honden binnen te houden, want als ze een zwakke plek in de omheining vinden, zullen ze snel ontsnappen en in allerlei problemen terechtkomen.
Met dit gezegd moeten Pyreneese puppy's niet te veel worden uitgeoefend omdat hun gewrichten en botten nog in de groei zijn. Dit betekent dat een hond niet op en neer mag springen van meubels of de trap op en af mag gaan. Te veel druk op hun gewrichten en ruggengraat op jonge leeftijd kan ertoe leiden dat een hond later in zijn leven problemen ontwikkelt en de Pyreneese berghond staat bekend om zijn broze botten.
Als je een Pyreneese puppy van een fokker krijgt, zouden ze je een voedingsschema geven en het is belangrijk om je aan hetzelfde schema te houden door hetzelfde puppyvoer te voeren om eventuele maagklachten te voorkomen. Je kunt het dieet van een puppy veranderen, maar dit moet heel geleidelijk gebeuren, er altijd voor zorgend dat ze geen spijsverteringsproblemen ontwikkelen en als ze dat wel doen, is het het beste om ze terug te zetten op hun oorspronkelijke dieet en dingen te bespreken met de dierenarts voordat je het opnieuw probeert te veranderen.
Oudere honden staan niet bekend als kieskeurige eters, maar dat betekent niet dat je ze een minder kwalitatief dieet kunt geven. Het is het beste om een volwassen hond twee keer per dag te voeren, een keer 's ochtends en dan weer 's avonds, ervoor zorgend dat het goed kwaliteitsvoer is dat voldoet aan al hun voedingsbehoeften. Het is ook belangrijk dat honden de juiste hoeveelheid lichaamsbeweging krijgen zodat ze eventuele overtollige calorieën verbranden of ze kunnen te zwaar worden wat kan leiden tot allerlei gezondheidsproblemen. Obesitas kan het leven van een hond met meerdere jaren verkorten, dus het is belangrijk om vanaf het begin op hun taille te letten.
Omdat Pyreneërs bekend staan om maagtorsie, is het belangrijk om ze twee keer per dag te voeren in plaats van een hond slechts één grotere maaltijd per dag te geven. Het is ook een goed idee om te investeren in een standaard voor hun voerbakken, wat het makkelijker maakt voor deze grote honden om comfortabel te eten zonder hun nek te hoeven strekken om bij hun voedsel te komen. Je moet een Pyreneese hond ook nooit vlak voor of vlak na het eten laten sporten, omdat dit hen meer risico geeft op maagtorsie.
Puppy's moeten een zeer voedzaam kwalitatief goed dieet krijgen om zich te ontwikkelen en te groeien zoals het hoort. Als ruwe richtlijn kan een Pyreneese puppy de volgende hoeveelheden per dag worden gevoerd, ervoor zorgend dat hun maaltijden gelijkmatig over de dag worden verspreid en het beste is om ze 3 of 4 keer per dag te voeren:
Zodra een puppy 24 maanden oud is, kunnen ze volwassen hondenvoer krijgen.
Zodra een volwassen Pyreneese volledig volgroeid is, moet deze een goed kwalitatief dieet krijgen om hun voortdurende goede gezondheid te waarborgen. Als ruwe richtlijn kan een volwassen hond de volgende hoeveelheden per dag worden gevoerd:
Als u op zoek bent om een Pyreneese Berghond te kopen, moet u mogelijk uw interesse registreren bij fokkers en op een wachtlijst worden geplaatst omdat er niet veel puppy's worden gefokt en geregistreerd bij The Kennel Club elk jaar. U zou iets moeten betalen van €900 tot meer dan €1000 voor een goed gefokte stamboom puppy. De kosten voor het verzekeren van een mannelijke 3-jarige Pyreneese in noordelijk Engeland zouden €49,22 per maand bedragen voor basisdekking, maar voor een levenslange polis zou dit u €85,31 per maand kosten (offerte vanaf juni 2018). Wanneer verzekeringsmaatschappijen de premie van een huisdier berekenen, houden ze rekening met verschillende dingen, waaronder waar u woont in het VK, de leeftijd van een hond en of ze gecastreerd of gesteriliseerd zijn, onder andere zaken.
Wat betreft voedingskosten moet u het beste kwaliteitsvoer kopen, zowel nat als droog, om uw hond te voeden en ervoor te zorgen dat het past bij de verschillende levensfasen. Dit zou u tussen de €60 en €70 per maand kosten. Daarbovenop moet u rekening houden met dierenartskosten als u uw huis wilt delen met een Pyreneese, en dit omvat hun eerste vaccinaties, hun jaarlijkse boosters, de kosten van castratie of sterilisatie van een hond wanneer de tijd rijp is en hun jaarlijkse gezondheidscontroles, die allemaal snel oplopen tot meer dan €1200 per jaar.
Als ruwe richtlijn zou de gemiddelde kosten om voor een Pyreneese Berghond te zorgen en te zorgen tussen de €120 en €160 per maand liggen, afhankelijk van het niveau van verzekeringsdekking dat u kiest voor uw hond, maar dit omvat niet de initiële kosten van het kopen van een stamboom of andere puppy.
Als u een puppy of hond bezoekt en koopt, zijn er veel belangrijke dingen om rekening mee te houden en vragen te stellen aan de fokker/verkoper. U kunt hier onze algemene adviezen voor puppy's/honden lezen, waarbij wordt benadrukt dat u ervoor moet zorgen dat u de puppy met zijn moeder ziet en moet controleren of de hond ontwormd en gechipt is.
Pyreneese Berghonden hebben een grote fanbase zowel in het Verenigd Koninkrijk als elders in de wereld, wat betekent dat gezonde, goed gefokte puppy's vaak veel geld kunnen opbrengen. Daarom zijn er specifieke adviezen, vragen en protocollen te volgen bij het kopen van een puppy, die als volgt zijn: