Schijnzwangerschap komt regelmatig voor onder honden. Een teef die schijnzwanger is heeft het gevoel zwanger te zijn, terwijl dit in werkelijkheid niet zo is. Een schijnzwangerschap kan een aantal verschillende oorzaken hebben. Het kan optreden nadat een teef succesvol gedekt is, maar dit uiteindelijk niet tot een bevruchting leidt. Maar een schijnzwangerschap kan ook spontaan na een loopsheid optreden. Dit kan gebeuren als er in de dichte omgeving van de teef, andere zwangere teven aanwezig zijn. Bij een schijnzwangerschap zal het lichaam van de teef zwangerschapshormonen aan gaan maken, die ervoor kunnen zorgen dat het een teef zich anders gaat gedragen en soms zelfs lichamelijke zwangerschapskenmerken zal gaan vertonen. Zo kan een teef bijvoorbeeld de drang krijgen om een nest te bouwen, kan de buik kan dikker worden en zelfs de melkproductie kan op gang komen.
Een schijnzwangere teef vertoont dezelfde kenmerken hebben als een echt zwangere teef. De belangrijkste kenmerken zijn:
De schijnzwangerschap is iets dat honden van hun voorouders hebben geërfd. In het verre verleden leefden honden samen met elkaar in een roedel. In een roedel kregen vaak enkel de belangrijkste teven een nestje pups, de overige teven niet. Maar van de overige teven werden er vaak enkele schijnzwanger. Door deze schijnzwangerschap waren er meerdere teven in de roedel in staat om de pups te voeden. Hierdoor konden de zoogtaken van de moeder worden overgenomen, waardoor de moeder de mogelijkheid had om snel van haar zwangerschap te herstellen.
Een schijnzwangerschap verdwijnt vaak vanzelf binnen enkele weken. Als de kenmerken niet verdwijnen dan kan een dierenarts na 30 dagen vaststellen of het wel een schijnzwangerschap betreft, of niet. Bij sommige teven kunnen de kenmerken van een schijnzwangerschap lang aanhouden. In veel van deze gevallen zal een dierenarts antibiotica en medicatie uitschrijven. Als de schijnzwangerschap regelmatig terugkeert en een teef ondervindt er veel last van, dan is het steriliseren het verwegen waard.
Het is verstandig om een schijnzwangere teef uit haar dagelijkse patroon te halen. Door op andere tijdstippen en op andere plaatsen te gaan wandelen, wordt de dagelijkse routine van de teef doorbroken. Ook kan het geven van extra aandacht en het spelen van spelletjes met haar geen kwaad. Het tonen van medeleven met de teef is niet verstandig. Door dit gedrag zal de zwangerschap enkel worden bevestigd en zal de teef werkelijk denken dat zij zwanger is. Ook heeft straffen vaak niet het beoogde resultaat. Straffen zorgt er vaak alleen maar voor dat een teef zich juist terugtrekt in haar moederrol en feller gaat reageren op haar omgeving.